Tipos para combatir o insomnio:

 Leite quente.

O leite contén unha hormona chamada melatonina, que se relaciona co sono profundo.

Valeriana.

A raíz de valeriana ten propiedades sedantes, axudar a conciliar o sono e a durmir de xeito máis profundo.

Tila.

Unha infusión desta planta reláxache e axuda a mellorar a calidade do sono. Tamén ten propiedades antiespasmódicas e combate a tensión muscular.

Musicoterapia.

Certa música pode axudarche a durmir mellor, parece simple, pero é efectivo.

O tabaco, café e alcohol son enemigos do sono.

Evita o consumo de café, tabaco ou alcohol polo menos 4 horas antes de irte para a cama. Estas substancias adoitan estimular o sistema nervioso e se as consumes antes de durmir, poden afectar a calidade do teu sono.

A lavanda.

o aroma desta planta axuda a relaxar o sistema nervioso, a combater o estrés e a conciliar o sono.

Así é un paseo espacial visto cunha cámara GoPro.

Os astronautas Barry «Butch» Wilmore e Terry Virts foron os encargados de facernos ver como é unha viaxe espacial en primeira persoa. Para iso colocáronse cámaras GoPro nos seus traxes especiais.
A gravación mostra o paseo espacial dos dous astronautas, invítanos a asomar a cabeza polo espazo e facernos unha idea do que significa moverse con gravidade cero aos arredores da Estación Espacial Internacional (ISS).
Clicka aquí para ver o vídeo.

As formigas urbanas prefiren a comida basura.

"Ás formigas urbanas gústalles o comido lixo"   Así o demostrou unha investigación da Universidade Estatal de Carolina do Norte... O estudo puxo a proba os niveis de isótopos en formigas da cidade de Nova York para determinar a variedade da súa dieta. «Queriamos coñecer máis por que algunhas especies de formigas son capaces de vivir xunto a nós -nas beirarrúas ou nos edificios-, mentres que outras se manteñen nos arredores do ámbito humano»
Os científicos recolleron máis de 100 mostras de formigas, representadas en 21 especies, en ducias de sitios nas beirarrúas, os sitios medianos das rúas e os parques... as especies máis comúns nas beirarrúas e as zonas medianas da cidade tiñan máis altos niveis de carbono -13 que aquelas que se encontran nos parques.

Astrónomos afeccionados captan unha misteriosa nube sobre Marte...

En marzo de 2012, astrónomos afeccionados tomaron imaxes dunha misteriosa nube que emerxía ao amañecer no bordo do disco de Marte.
Científicos da Universidade do País Vasco e o Consello Superior de Investigacións Científicas  decidiron investigar as imaxes e comprobaron que o penacho alcanzou os 500 quilómetros de extensión horizontal.
Na seca atmosfera de Marte formanse delgadas nubes de cristaliños de xeo e dióxido de carbono, o principal compoñente da atmosfera marciana, que en ocasións alcanzan, como máximo, alturas duns 100 quilómetros. As naves espaciais que orbitan o planeta recolleron o proceso.
O contado podría tratarse dunha inusual nube, aquí vos deixo unha foto do sucedido: 

Televisores capaces de notar síntomas de certas enfermidades oculares en como a xente os mira

Unha das causas principais de cegueira en todo o mundo podería ser detectada conforme a como usamos os nosos ollos cando miramos a televisión, segundo un novo estudo.

Os seus autores determinaron que é factible identificar enfermidades como o glaucoma mediante unha análise de mapas dos movementos oculares das persoas mentres miran unha película.

Ante a cantidade enorme de persoas que viven cun glaucoma non diagnosticado, e que só no Reino Unido alcanza o medio millón segundo estimacións recentes, é obvio que a nova investigación e o futuro desenvolvemento de dispositivos "intelixentes" para adaptar ao televisor podería axudar a acelerar o devandito diagnóstico, permitindo aos médicos facelo antes e posibilitando que o tratamento empece antes da aparición dun dano permanente.

O glaucoma, que afecta a 65 millóns de persoas no mundo, constitúe un grupo de problemas oculares que resultan en danos progresivos do nervio óptico que conecta a retina ao cerebro, causando que as persoas perdan gradualmente a visión.

O que fai perigoso ao glaucoma, non obstante, é que este tipo de perda de visión pode ser ao principio moi sutil. As persoas non saben a miúdo que teñen unha perda de visión periférica, ata que os danos son xa moi grandes e os médicos xa non poden facer gran cousa. Debido a isto, o glaucoma a miúdo provoca minusvalidez visual severa e mesmo nalgúns casos cegueira. Os danos, hoxe por hoxe, son esencialmente irreversibles.

(O esquema ilustra como os mapas de certos movementos ocularesdelatadores se construíron a partir, entre outros datos, de como mirou un dos participantes á pantalla na que se mostraba un video.)

Médicos da UNAM desenvolven proteína para neutralizar VIH

Médicos mexicanos están a desenvolver unha proteína sintética que xere unha resposta inmune nas células branco do Virus da Inmunodeficiencia Humana (VIH), revelou un estudo publicado pola Universidade Nacional Autónoma de México (UNAM) o día en que se celebra o Día Mundial de Loita contra a Sida.
O obxectivo é xerar a través da proteína unha resposta inmune específica nas rexións do virus que funcionan como receptores nas células branco.
En resume; a proteína podería xerar unha resposta inmune nas células branco do Virus da Inmunodeficiencia Humana. 

Orion, o regreso do home ao espazo.

A nova cápsula Orion será o primeiro paso cara á futura exploración humana do Sistema Solar e a primeira vez, dende as misións Apolo, que a NASA parece realmente decidida a que o home volva viaxar polo espazo.

Non haberá tripulantes nesta ocasión, pero si máis de 1.200 sensores a bordo dispostos a captar ata o último detalle do funcionamento de todos os sistemas, dende o despegue ao desencaixamento das distintas fases do foguete, os sistemas de supervivencia, a resistencia do escudo térmico durante a manobra de reentrada á Terra e, por suposto, a amaraxe.

O seguinte voo de proba de Orión non se levará a cabo ata 2018 e a primeira misión tripulada terá que esperar un pouco máis, ata principios da década de 2020, aínda que o seu obxectivo non está aínda de todo claro.

Orión, cuxo aspecto cónico recorda ao das cápsulas Apolo, aínda que nunha versión bastante maior, realizará un voo de catro horas e media, durante as cales se poñerá en ótbita da Terra a case 5.700 km. de altura (a Estación Espacial internacional está a "só" 400 km.) para reentrar despois na atmosfera como un bólido, a máis de 32.000 quilómetros por hora e soportando unhas temperaturas de 2.200 graos centígrados.

Ao final do seu voo, caerá no Océano Pacífico, a uns 1.000 km. das costas de California, onde será recollida e se levará de volta ao Centro Espacial Kennedy para ser examinada a fondo.